ΚΡΙΜΑ. Χάσαμε ένα δικό μας αγώνα> Αποκλεισμός με το κεφάλι ψηλά για την Εθνική Ελλάδας στα πέναλτι !!!

Αυτό είναι το ποδόσφαιρο.
Όταν δεν "σκοτώνεις" -όταν μπορείς και σου παρουσιάζονται τόοοοσες ευκαιρίες- έναν αντίπαλο μοιραία ...χάνεις τα πάντα.

Η Εθνική μας ομάδα είναι στις 16 καλύτερες ομάδες του κόσμου, αλλά όχι στις 8(όπου είναι η Κόστα Ρίκα), αφού απώλεσε τη ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΚΑΙ ΠΙΟ ΧΡΥΣΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ στο Μουντιάλ της Βραζιλίας.
Οι διεθνείς μας , αγκάλιασαν το όνειρο, το φλέρταραν αλλά τους ξέφυγε χωρίς ....να το καταλάβουν.
Αν και αγωνιζόταν για 30 λεπτά στην παράταση με έναν ποδοσφαιριστή παραπάνω και την ψυχολογία με το μέρος τους σχεδόν γύρισαν την πλάτη στην πρόκριση.
Δημιούργησαν περισσότερες από 24 τελικές φάσεις για γκολ και μετέτρεψαν σε ουσία μόλις τη ...μία.
Μετά από αυτό κι΄αφού χάρισαν στην Κόστα Ρίκα τη ζωή της (τόσες φορές) πήγαν στη διαδικασία των πέναλτι. Οι αντίπαλοι ήταν εύστοχοι σε όλες τις εκτελέσεις ενώ εμείς αστοχήσαμε με το Γκέκα και αποκλειστήκαμε.
'Ήταν μια κλασική "αγωνιστική αυτοκτονία" και μια άνιση μάχη της γάτας με το ποντίκι όπου υπερίσχυσε και επέζησε το ...ποντίκι.

ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΣΤΗΚΑΝ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΕ ΌΣΟΥΣ ΔΕΝ ΑΓΩΝΙΣΤΗΚΑΝ ΟΠΩΣΚΑΙ ΣΤΟ ΦΕΡΝΑΝΤΟ ΣΑΝΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΤΟΥ.
Το πλασάρισμα στη 16άδα της Παγκόσμιας κατάταξης ήταν ένα όνειρο. Ούτως ή άλλως έγραψαν ιστορία.
Μας έκαναν και πάλι περήφανους.
ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ ΝΕΟ ΤΕΧΝΙΚΟ ΡΑΝΙΕΡΙ.