Ανήσυχο πνεύμα από μικρός έπαιρνε αποφάσεις πάντα με γνώμονα τις… προκλήσεις. Αυτό συνέβη και στην ηλικία των 9 ετών όταν ανέβηκε για πρώτη φορά στον Όλυμπο.
Μπήκε μέσα του το «μικρόβιο» της περιπέτειας, των εξορμήσεων, των αναβάσεων και της ορειβασίας. Και όσο περνούσε ο χρόνος, αυτό γίνονταν μεγαλύτερο. Όταν ανδρώθηκε θέλησε να κάνει έναν μεγάλο άθλο. Να ανέβει στο ψηλότερο βουνό του κόσμου. Το Έβερεστ. Ο Μιχάλης Στύλλας, περί αυτού ο λόγος, κατάφερε να γίνει ένας από τους διασημότερους Έλληνες ορειβάτες που κατάφερε το 2004 να κατακτήσει το Έβερεστ. Παράλληλα έγινε και ένας υπερμαραθωνοδρόμος που έχει λάβει μέρος σε αγώνες όπως στο Σιατλ και στο Πόρτλαντ (42 χλμ), στο Σπάρταθλον (250χλμ) στο Badwater της Καλιφόρνια (220χλμ) στο Iditasport της Αλάσκα (240χλμ), στο Νεπάλ (350χλμ), αλλά και στην ελληνική διαδρομή Rout της Ροδόπης (123χλμ).
Πριν από 14 χρόνια, το 2003 και όταν ήταν 29 ετών άφησε την ακαδημαϊκή του καριέρα στη Γεωλογία, ξενοίκιασε το σπίτι του στη Θεσσαλονίκη και δήλωσε ως διεύθυνση μόνιμης κατοικίας το καταφύγιο «Χ. Κάκκαλος» στον Όλυμπο που βρίσκεται σε υψόμετρο 2.648 μέτρων.
Από το 2003 μέχρι σήμερα ζει μόνιμα στο «βουνό των Θεών». Μάλιστα την επόμενη εβδομάδα, μετά από τρεις περίπου μήνες, θα ανοίξει το καταφύγιο «Χ. Κάκκαλος» και μέχρι τον Απρίλιο θα φιλοξενεί ορειβάτες που επιλέγουν να κάνουν χειμερινή διαμονή. Πριν ξεκινήσουν οι υπόλοιποι ορειβάτες που σχεδόν κάθε Σαββατοκύριακο θαυμάζουν τις ομορφιές του βουνού και βλέπουν την αναγέννηση της φύσης κατά την περίοδο της άνοιξης.
Όταν μιλήσαμε μαζί με τον Μιχάλη Στύλλα βρίσκονταν στα 3-5 Πηγάδια, απολαμβάνοντας το χιόνι στο χιονοδρομικό. «Για μένα αυτή είναι η ζωή μου. Μένω περίπου για εννέα μήνες στο καταφύγιο και τους τρεις μήνες του χειμώνα συνήθως ταξιδεύω και κάνω πράγματα που πάντα έχουν ως θέμα την φύση», αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Έλληνας ορειβάτης, Μιχάλης Στύλλας.
Ο ίδιος παινεύει τον Όλυμπο, το ψηλότερο βουνό της Ελλάδας, ως ένα από τα καλύτερα του πλανήτη. «Σαν αυτό το βουνό δεν υπάρχει. Είναι το καλύτερο βουνό για ορειβασία. Μπορείς να βρει εύκολα μονοπάτια, αλλά και δύσκολα. Γενικότερα όμως τα ελληνικά βουνά έχουν μεγάλη τεχνική δυσκολία, σε αντίθεση με το Έβερεστ που εκεί έχεις να αντιμετωπίσεις το υψόμετρο και τις δύσκολες καιρικές συνθήκες».
Όσο για την επιστροφή του, μετά από τρεις μήνες στο καταφύγιο ο Μιχάλης Στύλλας τόνισε πως: «Στον Όλυμπο νιώθω ελεύθερος. Είμαι στο περιβάλλον μου, στη φύση μου. Ξεχνώ κάθε πρόβλημα. Πλέον δεν μπορώ να ζήσω πολλές ημέρες στην πόλη. Στο βουνό απολαμβάνω κάθε στιγμή και αυτό είναι το σημαντικότερο για εμένα».
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
*Η φωτογραφία είναι από το προσωπικό αρχείο του Μιχάλη Στύλλα, το 2002 στο Έβερεστ μαζί με τον αδερφό του Αλέξανδρο.
Μπήκε μέσα του το «μικρόβιο» της περιπέτειας, των εξορμήσεων, των αναβάσεων και της ορειβασίας. Και όσο περνούσε ο χρόνος, αυτό γίνονταν μεγαλύτερο. Όταν ανδρώθηκε θέλησε να κάνει έναν μεγάλο άθλο. Να ανέβει στο ψηλότερο βουνό του κόσμου. Το Έβερεστ. Ο Μιχάλης Στύλλας, περί αυτού ο λόγος, κατάφερε να γίνει ένας από τους διασημότερους Έλληνες ορειβάτες που κατάφερε το 2004 να κατακτήσει το Έβερεστ. Παράλληλα έγινε και ένας υπερμαραθωνοδρόμος που έχει λάβει μέρος σε αγώνες όπως στο Σιατλ και στο Πόρτλαντ (42 χλμ), στο Σπάρταθλον (250χλμ) στο Badwater της Καλιφόρνια (220χλμ) στο Iditasport της Αλάσκα (240χλμ), στο Νεπάλ (350χλμ), αλλά και στην ελληνική διαδρομή Rout της Ροδόπης (123χλμ).
Πριν από 14 χρόνια, το 2003 και όταν ήταν 29 ετών άφησε την ακαδημαϊκή του καριέρα στη Γεωλογία, ξενοίκιασε το σπίτι του στη Θεσσαλονίκη και δήλωσε ως διεύθυνση μόνιμης κατοικίας το καταφύγιο «Χ. Κάκκαλος» στον Όλυμπο που βρίσκεται σε υψόμετρο 2.648 μέτρων.
Από το 2003 μέχρι σήμερα ζει μόνιμα στο «βουνό των Θεών». Μάλιστα την επόμενη εβδομάδα, μετά από τρεις περίπου μήνες, θα ανοίξει το καταφύγιο «Χ. Κάκκαλος» και μέχρι τον Απρίλιο θα φιλοξενεί ορειβάτες που επιλέγουν να κάνουν χειμερινή διαμονή. Πριν ξεκινήσουν οι υπόλοιποι ορειβάτες που σχεδόν κάθε Σαββατοκύριακο θαυμάζουν τις ομορφιές του βουνού και βλέπουν την αναγέννηση της φύσης κατά την περίοδο της άνοιξης.
Όταν μιλήσαμε μαζί με τον Μιχάλη Στύλλα βρίσκονταν στα 3-5 Πηγάδια, απολαμβάνοντας το χιόνι στο χιονοδρομικό. «Για μένα αυτή είναι η ζωή μου. Μένω περίπου για εννέα μήνες στο καταφύγιο και τους τρεις μήνες του χειμώνα συνήθως ταξιδεύω και κάνω πράγματα που πάντα έχουν ως θέμα την φύση», αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Έλληνας ορειβάτης, Μιχάλης Στύλλας.
Ο ίδιος παινεύει τον Όλυμπο, το ψηλότερο βουνό της Ελλάδας, ως ένα από τα καλύτερα του πλανήτη. «Σαν αυτό το βουνό δεν υπάρχει. Είναι το καλύτερο βουνό για ορειβασία. Μπορείς να βρει εύκολα μονοπάτια, αλλά και δύσκολα. Γενικότερα όμως τα ελληνικά βουνά έχουν μεγάλη τεχνική δυσκολία, σε αντίθεση με το Έβερεστ που εκεί έχεις να αντιμετωπίσεις το υψόμετρο και τις δύσκολες καιρικές συνθήκες».
Όσο για την επιστροφή του, μετά από τρεις μήνες στο καταφύγιο ο Μιχάλης Στύλλας τόνισε πως: «Στον Όλυμπο νιώθω ελεύθερος. Είμαι στο περιβάλλον μου, στη φύση μου. Ξεχνώ κάθε πρόβλημα. Πλέον δεν μπορώ να ζήσω πολλές ημέρες στην πόλη. Στο βουνό απολαμβάνω κάθε στιγμή και αυτό είναι το σημαντικότερο για εμένα».
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
*Η φωτογραφία είναι από το προσωπικό αρχείο του Μιχάλη Στύλλα, το 2002 στο Έβερεστ μαζί με τον αδερφό του Αλέξανδρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου