κινητικών νευρώνων και κεντρικών συστημάτων του εγκεφάλου που εμπλέκονται σε μια γευσιγνωσία κρασιού», λέει ο Gordon Shepherd, νευροεπιστήμονας στο Yale.
Στο σύνολό όλες μαζί, αυτές οι διαδικασίες περιλαμβάνουν περισσότερη δραστηριότητα του εγκεφάλου από ό, τι όταν ακούμε μουσική ή όταν επιλύνουμε ένα πολύπλοκο μαθηματικό πρόβλημα, υποστηρίζει στο βιβλίο του, Neuroenology: Πώς ο εγκέφαλος δημιουργεί τη γεύση του κρασιού.
Το βιβλίο διερευνά όλες τις πολύπλοκες νευρικές διεργασίες που εμπλέκονται στην γεύση, εκτιμώντας το κρασί, συμπεριλαμβανομένης της οπτικής αξιολόγησης της φιάλης και του κρασιού στο ποτήρι, και την αλληλεπίδραση μεταξύ του υγρού, του οξυγόνου και του σάλιου στο στόμα - που απαιτούν περίπλοκες κινήσεις της γνάθου , της γλώσσας, του διαφράγματος και του λαιμού.
Μόρια στο κρασί διεγείρουν χιλιάδες υποδοχείς γεύσης και οσμής , σύμφωνα με μια σχετική αναφορά στην ιστοσελίδα του NPR, για το βιβλίο του Shepherd , «στέλνοντας ένα μήνυμα γεύσης στον εγκέφαλο, αυτό προκαλεί τεράστιους γνωστικούς υπολογισμούς που αφορούν αναγνώριση προτύπων, μνήμης, κρίσης, συγκίνησης και χαράς» .
Σε αντίθεση με ένα μαθηματικό πρόβλημα - το οποίο απαιτεί ένα περιορισμένο ποσό της δραστηριότητας του εγκεφάλου - η αξιολόγηση κρασιού εμπλέκει πολλαπλά αισθητήρια συστήματα, συμπεριλαμβανομένων της όρασης, της μυρωδιάς και της γεύσης.
Τα ευρήματα του Shepherd έρχονται μετά από μια μελέτη που αναφέρθηκε τον περασμένο Σεπτέμβριο στο περιοδικό the Frontiers in Human Neuroscience, υποστηρίζοντας ότι οι Master Sommeliers απαιτούν τόσο πολύ νοητική ευκινησία για να πετύχουν το ζητούμενο, με αποτέλεσμα το αισθητηριακό μέρος του εγκεφάλου τους να γίνεται φυσικά παχύτερο.
Πηγή: krasiagr.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου