Προ του κορωνοϊού, πολλοί ήταν αυτοί που προτιμούσαν τη θαλπωρή του σπιτιού, έναντι μιας εξόδου.
Οταν όμως το «Μένουμε σπίτι» γίνεται -έστω, ηθική- υποχρέωση, τότε η όλη διαχείριση της κατάστασης για πολλούς μετατρέπεται σε μια πραγματική δοκιμασία.
Το iefimerida.gr ζήτησε τα «φώτα» της ψυχολόγου Σμαρούλας Παντελή, η οποία εξηγεί τους τρόπους με τους οποίους μπορούμε να «ζυγίσουμε» τους κινδύνους του κορωνοϊού, ώστε η τήρηση της οδηγίας «Μένουμε σπίτι» να γίνει πιο εύκολη και διόλου… τραυματική.
Ακολουθούν οι οδηγίες της δρ. Σμαρούλας Παντελή:
«1. Άλλη μία δοκιμασία για τα γερά μας νεύρα!
Τίποτε δεν είναι δεδομένο, μας φωνάζει η ζωή! Κάθε τόσο τα γεγονότα μάς το θυμίζουν. Η παραδοχή αυτής της μεγάλης αλήθειας είναι ίσως αυτό που δυσκολεύει πολύ τον σύγχρονο άνθρωπο που ζει μέσα στην ψευδαίσθηση πως όλα είναι υπό έλεγχο.
2. Κάποιοι πανικοβάλλονται!
Παρόλο που είναι υγιείς, κάποιοι πανικοβάλλονται και λειτουργούν σα να έχουν νοσήσει ήδη και συμπεριφέρονται σα να είναι σχεδόν ετοιμοθάνατοι!
Δεν μας βοηθά να σπέρνουμε τον πανικό, ενώ θα σώσει τη ζωή μας το να υπακούσουμε στις οδηγίες των γιατρών.
3. Κάποιοι τα γράφουν όλα στα παλιά τους τα παπούτσια!
Παρόλες τις συστάσεις που γίνονται από τους επιστήμονες για συγκεκριμένες προφυλάξεις που πρέπει να παίρνουμε όλοι και ιδιαίτερα όσοι έρχονται σε επαφή με άτομα που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες, οι μάγκες περισσεύουν! Σιγά που θ’ αρρωστήσω εγώ! Εμένα δε με πιάνει τίποτε!
Δυστυχώς αυτή η απειλή είναι αόρατη και δεν γνωρίζουμε από πoιο πόμολο, ή πoιο χαρτονόμισμα, ή ποιο φτέρνισμα θα κολήσουμε.
4. Κάποιοι το ρίχνουν στις τελετουργίες!
Προσεύχονται, λιβανίζουν, κοινωνούν, εκκλησιάζονται … αλλά και πλένουν τα χέρια τους δέκα φορές με το δεξί χέρι επάνω και δέκα φορές με το αριστερό, ή χρησιμοποιούν τρεις φορές το ροζ σφουγγαράκι για τα πιάτα και τρεις φορές το κίτρινο…
ΠΡΟΣΟΧΗ! Δεν θέλω να παρεξηγηθώ. Ο καθένας μας έχει το δικαίωμα να προσεύχεται στον δικό του Θεό, με τον δικό του τρόπο. Άλλο πράγμα είναι η ειλικρινής και ταπεινή προσευχή, και άλλο πράγμα είναι η ψυχαναγκαστική ενασχόληση με τα Θεία.
5. Κάποιοι συνωμοσιολογούν!
Ο ιός είναι βαλτός! Τον έχουν φυγαδεύσει επίτηδες από τα εργαστήρια για να χειραγωγήσουν τους λαούς. Πρόκειται για παγκόσμιο σχέδιο προκειμένου να πέσει ο μέσος όρος ηλικίας των πολιτών γιατί τα ασφαλιστικά ταμεία δεν έχουν λεφτά για τόσες συντάξεις!
Είναι γεγονός πως οι συνέπειες αυτής της πανδημίας είναι ανυπολόγιστες για όλον τον πλανήτη. Αυτό το πρόβλημα δεν μπορεί να λυθεί μέσα από θεωρίες συνομωσίας.
6. Κάποιοι παραμένουν ψύχραιμοι και προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τη νέα κατάσταση μέρα με τη μέρα.
Υπάρχουν ευτυχώς και οι συμπολίτες μας που με ηρεμία και ψυχραιμία οργανώνουν μια νέα καθημερινότητα χωρίς πανικό και καταστροφολογίες, και πάνω απ’ όλα χωρίς υπερβολές.
7. Κάθε κρίση δίνει μια ευκαιρία!
Δεν πρόκειται για ευφυολόγημα. Είναι μια αλήθεια πως κάθε κρίση μάς δίνει μια ευκαιρία:
- να θυμηθούμε πράγματα που έχουμε ξεχάσει,
- να κάνουμε πράγματα που έχουμε αμελήσει,
- να αξιοποιήσουμε πόρους που νομίζαμε πως δεν είχαμε,
- να διδαχθούμε κάτι νέο και σημαντικό,
- να έρθουμε πιο κοντά στην ουσία των πραγμάτων,
- να συνδεθούμε πραγματικά με τους σημαντικούς άλλους γύρω μας,
- να έρθουμε πιο κοντά στον εαυτό μας.
Η αναγκαστική απομάκρυνση από το χώρο εργασίας και ο περιορισμός στις μετακινήσεις μάς προσφέρει ελεύθερο χρόνο για να ασχοληθούμε με ένα σωρό πράγματα που θα θέλαμε και ποτέ δεν προλαβαίναμε.
8. Τι μπορούμε να κάνουμε στο σπίτι:
- Να διαβάσουμε,
- Να τακτοποιήσουμε το σπίτι, τη ντουλάπα, την κουζίνα,
- Να δούμε βιντεάκια στο διαδίκτυο που μας ενδιαφέρουν,
- Να δούμε ταινίες,
- Να ζωγραφίσουμε,
- Να κάνουμε κατασκευές,
- Να παίξουμε επιτραπέζια με τα παιδιά μας,
- Να γράψουμε ένα παραμύθι,
- Να δοκιμάσουμε νέες συνταγές μαγειρικής,
- Να ξυπνήσουμε χωρίς ξυπνητήρι,
- Να κοιμηθούμε αργά,
- Να μιλήσουμε στο skype με τους φίλους μας,
- Να οργανώσουμε μια διαδικτυακή συνάντηση – πάρτι!
Αυτό που συμβαίνει μπορούμε να το δούμε ως μία καταστροφή, αλλά μπορούμε και να το δούμε και ως μία ευκαιρία για να ζήσουμε λίγο διαφορετικά. Είναι μια ευκαιρία να αλλάξουμε τους ρυθμούς μας και να κάνουμε αναγκαστικές μεν διακοπές στο σπίτι, με δημιουργικό τρόπο, δε!
Τι νόημα έχει να μιζεριάσουμε και να στηθούμε μπροστά στην τηλεόραση ακούγοντας τα ίδια και τα ίδια, συνωμοσιολογώντας, καταστροφολογώντας και χάνοντας τον ύπνο μας;
Τι νόημα έχει να υστεριάζουμε και να μιλάμε στο τηλέφωνο με τις ώρες, επαναλαμβάνοντας στους γνωστούς και φίλους, όλα τα φανταστικά σενάρια για το κακό που μας βρήκε;
Τι νόημα έχει να μας βλέπουν τα παιδιά μας να υπερβάλλουμε, να νευριάζουμε και να πανικοβαλλόμαστε; Τι διδάσκονται από τον τρόπο που εμείς επιλέγουμε για να αντιμετωπίσουμε το οποιδήποτε πρόβλημα;
Ας σκεφτούμε λίγο θετικά!»
Πηγή: iefimerida.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου